Микосист® противопоказано применять совместно со следующими препаратами:
- Цисаприд (больных, которых одновременно лечили цисапридом и Микосистом®, отмечали нарушения деятельности сердечно-сосудистой
- системы, включая приступы «torsade de pointes». Лицам, получившим Микосист®, применять цисаприд нельзя)
- Терфенадин (при применении доз Микосиста® более 400 мг; субстрат фермента CYP 3A4). При совместном применении терфенадина и производных триазолов отмечались тяжелые нарушения ритма, которые сопровождались удлинением интервала QT, проводили испытание совместного действия терфенадина и Микосиста®. В испытании, в котором Микосист® применяли в дозе по 400 и 800 мг, доказали, что Микосист® в дозе по 400 мг и выше достоверно увеличивает концентрацию одновременно примененного терфенадина в плазме крови. Противопоказано применять терфенадин совместно с Микосистом® в дозе по 400 мг и выше. При совместном применении терфенадина с Микосистом® в дозе ниже 400 мг, необходимо строго наблюдать за больным.
- Астемизол (субстрат фермента CYP 3A4). Передозировка астемизолом сопровождается удлинением интервала QT, с тяжелыми сердечными аритмиями, включая приступы «torsade de pointes» или с остановкой сердца. Совместное применение астемизола с Микосистом® противопоказано из-за возможности тяжелой, иногда смертельной побочной реакции на сердце.
Препараты, влияющие на метаболизм Микосиста®
- Гидрохлоротиазид. У здоровых добровольцев, гидрохлоротиазид увеличивал концентрацию Микосиста® на 40 %. При совместном применении Микосиста® и производных тиазидов необходимо знать об этом эффекте, но нет необходимости в изменении дозы или режима приема Микосиста®.
- Рифампицин (индуктор фермента CYP450). При применении Микосиста® у больных, получавших продолжительную терапию рифампицином, площадь под кривой всасывания Микосиста® снизилась на 25 %, период полусуществования снизился на 20 %. При совместном применении этих препаратов может стать необходимым увеличение дозы Микосиста®.
Действие Микосиста® на метаболизм других препаратов
Микосист® в значительной степени блокирует действие изофермента цитохрома P450 CYP 2C9 и в меньшей степени CYP 3A4.
Из-за этого, кроме перечисленных взаимодействий может наблюдаться увеличение концентрации в плазме крови других лекарств, которые метаболизируются ферментами CYP 2C9 или CYP 3A4 (например, алкалоиды спорыньи, хинидин), при совместном применении их с Микосистом®. Необходимо с осторожностью применять совместно эти препараты и наблюдать за больным.
Ингибирующее действие на ферменты из-за длительного периода полувыведения препарата Микосист® может наблюдаться еще 4-5 дней после прерывания курса терапии.
- Алфентанил (субстрат фермента CYP 3A4)
При совместном введении 400 мг препарата Микосист® и 20 мкг/кг алфентанила, внутривенно, площадь под кривой всасывания алфентанила увеличивалась на 50 %, а клиренс снизился на 55 %, по вероятности из-за блокировки фермента CYP 3A4. При совместном применении этих двух препаратов может стать необходимым изменение дозы препаратов.
Имеется ряд сообщений о повышении концентрации амитриптилина, и о токсичности с трициклическими антидепрессантами, в случае, когда совместно применяли амитриптилин с Микосистом®. При совместном введении Микосиста® и нортриптилина (активный метаболит амитриптилина) отмечали увеличение нортриптилина в плазме крови. Из-за риска токсичности амитриптилина необходимо контролировать уровень амитриптилина в плазме крови и может стать необходимым изменение дозы амитриптилина.
- Бензодиазепины (короткого времени действия) (субстрат фермента CYP 3A4)
При совместном пероральном применении 7,5 мг мидазолама и 400 мг Микосиста® отмечали значительное увеличение площади под кривой всасывания и психомоторные действия мидазолама. Совместное применение 100 мг Микосиста® и 0,25 мг триазолама увеличивало площадь под кривой триазолама и период полувыведения. Отмечали более выраженное и продолженное действие триазолама при совместном его применении с Микосистом®.
Если больному, получившему Микосист®, необходимо применять бензодиазепины, надо подумать о снижении дозы бензодиазепина и необходимо наблюдать за больным.
- Блокаторы кальциевых каналов (антагонист кальция) (субстрат фермента CYP 3A4)
Некоторые антагонисты кальция, производные дигидропиридинов (нифедипин, израпидин, никардипин, амлодипин и фелодипин) метаболизируются ферментом CYP 3A4. В научной литературе сообщали о периферических отеках, и увеличении концентрации антагонистов кальция при совместном применении итраконазола с фелодипином, израпидином или с нифедипином. Это взаимодействие может наблюдаться также, при применении Микосиста® с антагонистами кальция.
- Целекоксиб (субстрат фермента CYP 2C9)
В одном клиническом испытании, при совместном применении 200 мг целекоксиба и 200 мг Микоксиста® отмечали 68 % увеличение максимальной концентрации и 134 % увеличение площади под кривой целекоксиба. Это взаимодействие отмечалось из-за блокировки действия фермента CYP 2C9 и уменьшения расщепления целекоксиба. При совместном применении этих препаратов дозу целекоксиба необходимо снизить на 50 %.
- Циклоспорин (субстрат фермента CYP 3A4)
У больных, после трансплантации костного мозга, прием 100 мг Микосиста® не влиял значительно на концентрацию циклоспорина в плазме крови. У больных после пересадки почек 200 мг Микосиста® увеличивали концентрацию цикоспорина в плазме крови. Поэтому при совместном применении препарата и циклоспорина целесообразно периодически контролировать уровень циклоспорина в плазме крови.
Совместное применение диданозина и Микосиста® не влияло на фармакокинетику или на эффективность диданозина. Несмотря на это целесообразно регулярно контролировать эффективность Микосиста®. Желательно провести курс терапии Микосистом® до применения диданозина.
- Галофантрин (субстрат фермента CYP 3A4)
Препараты, блокирующие фермент CYP 3A4, могут привести к блокировке расщепления галофантрина.
- Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы (субстрат фермента CYP 2C9 или CYP 3A4)
При совместном применении препарата с ингибиторами ГМГ-КоА-редуктазы, метаболизирующихся ферментом CYP 3A4 (например симвастатин, аторвастатин) или ферментом CYP 2C9 (флувастатин) увеличивается риск миопатии. В связи с взаимодействием флувастатина и Микосиста® площадь под кривой концентрации-времени флувастатина может увеличиваться на 200 %. Необходимо осторожно применять совместно препарат и ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы. В этом случае предлагается снизить дозу ингибитора ГМГ-КоА-редуктазы. Необходимо наблюдать за больными для обнаружения признаков миопатии или острого некроза скелетных мышц (рабдомиолиз) и регулярно контролировать уровень креатинкиназы в плазме крови. Курс терапии ингибитором ГМГ-КоА-редуктазы надо прервать, если уровень креатинкиназы значительно увеличивается или отмечаются признаки миопатии или рабдомиолиза.
- Пероральные антикоагулянты, производные кумарина (субстрат фермента CYP 2C9)
Протромбиновое время может увеличиваться (по измерениям на 12 %), поэтому необходимо регулярно контролировать протромбиновое время. По наблюдениям могут отмечаться осложнения в виде кровотечений (гематомы, кровотечение из носа, желудочно-кишечные кровотечения, гематурия, мелена).
- Лозартан (субстрат фермента CYP 2C9)
Микосист® тормозит превращение лозартана в активный метаболит, который в большой степени отвечает за антагонизм рецептора ангиотензина II. При совместном применении лозартана с Микосистом®, концентрация лозартана увеличивается, снижается концентрация активного метаболита. Поэтому при совместном применении этих препаратов, необходимо наблюдать за больными и регулярно контролировать артериальное давление.
- Пероральные контрацептивные средства
При исследовании здоровых женщин прием 50 мг Микосиста® не влиял на уровень действующих веществ пероральных комбинированных контрацептивных средств.
200 мг препарата увеличивали площадь под кривой концентрации-времени (AUC) этинилэстрадиола и левоноргестрела на 40 и 24 %, соответственно. На основании этих исследований, повторные дозы Микосиста® не влияют на действие пероральных контрацептивных средств.
- Фенитоин (субстрат фермента CYP 2C)
При совместном введении внутривенно 200 мг Микосиста® и 250 мг фенитоина отмечали увеличение площади под кривой концентрации-времени фенитоина на 75 %, а максимальную концентрацию на 128 %. При необходимости совместного применения этих препаратов уровень фенитоина надо регулярно контролировать и дозу фенитоина надо снижать во избежание передозировки фенитоина.
- Преднизолон (субстрат фермента CYP 3A4)
У одного пациента, получавшего преднизолон после пересадки почки, отмечали кризис Аддисоновой болезни при завершении трехмесячной терапии Микосистом®. Отмена Микосиста®, вероятно, вызывала повышение активности фермента CYP 3A4. Больных, у которых проводят продолжительный совместный курс терапии Микосистом® и преднизолоном, при отмене Микосиста® держать под наблюдением из-за риска развития недостаточности коры надпочечников.
- Рифабутин (субстрат фермента CYP 3A4)
При совместном применении Микосиста® и рифабутина концентрация рифабутина увеличивается. У больных, получавших совместно рифабутин и Микосист®, отмечали увеит, поэтому таких больных необходимо постоянно наблюдать.
- Пероральные антидиабетические средства, производные сульфонилмочевины (субстрат фермента CYP 2C)
При совместном применении Микосиста® и производных сульфонилмочевины (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид и толбутамид) у здоровых добровольцев отмечали увеличение времени полувыведения. Эти препараты можно применять совместно, но надо учитывать возможность развития гипогликемии.
- Такролимус и сиролимус (субстрат фермента CYP 3A4)
При совместном применении такролимуса и Микосиста® отмечали увеличение концентрации в плазме крови такролимуса и нефротоксичность. Несмотря на то, что с Микосистом® и сиролимусом не проводили такие испытания, можно предполагать подобные взаимодействия. Больных, которых одновременно лечат препаратом Микосист® и такролимусом или сиролимусом, необходимо наблюдать.
В плацебо-контролируемых испытаниях совместного действия прием 200 мг Микосиста® в сутки в течение 14 дней снизил клиренс теофиллина на 18 %. Поэтому применение больших доз теофиллина совместно с Микосистом® требует наблюдения за больными, а при появлении признаков передозировки или токсичности теофиллина, дозу теофиллина снижают.
Микосист® препятствует метаболизму триметрексата, что приводит к увеличению концентрации триметрексата в плазме крови. В случае необходимости совместного применения этих препаратов уровень триметрексата необходимо регулярно контролировать и обследовать больного на признаки токсичности триметрексата.
В двух фармакокинетических испытаниях при совместном применении с зидовудином отмечали увеличение площади под кривой концентрации-времени зидовудина на 20 и 74 %. Поэтому рекомендуется контролировать уровнь зидовудина в плазме крови и менять его дозировку.
Фармакодинамическое взаимодействие
Препараты, вызывающие удлинение интервала QT: в отдельных случаях отмечали, что Микосист® может вызывать удлинение интервала QT, вызывая тяжелые аритмии сердца. Поэтому больным, принимающим препараты, удлиняющие интервал QT, нельзя принимать Микосист®.
Амфотерицин Б: по данным исследований in vitro и in vivo на животных наблюдается антагонизм между азолами и амфотерицином Б, но клиническое значение этого неизвестно.
На всасывание Микосиста® не влияли ни прием пищи, ни циметидин, ни антацидные средства и ни облучение всего тела у пациентов перед пересадкой костного мозга.
Микосистті келесі препарттармен біріктіріп қолдануға болмайды:
- Цисаприд - Цисапридпен және Микосистпен бір мезгілде емделген емделушілерде ішінде torsade de points қоса жүрек-қан тамыр қызметінің бұзылуы орын алғаны байқалған. Микосист алатын емделушілерге цисаприд қолдануға болмайды.
- Терфенадин (Микосистті 400 мг-дан астам дозаларда қолданғанда; СҮР 3А4 ферментінің субстраты). Терфенадин мен триазол туындыларын бір мезгілде қолданған кезде QT аралығының ұзаруына әкеп соғатын жүрек ырғағының ауыр бұзылулары пайда болатындықтан, терфенадиннің және Микосистің бірлесіп әсер етуіне сынақ жүргізілді. Микосистті 400 және 800 мг дозаларда қолданған сынақтарда 400 мг және одан да жоғары дозаларда Микосист бір мезгілде қолданылған терфенадиннің қан плазмасындағы қанығу деңгейін арттыратынын көрсетті. Терфенадинді 400 мг және одан да жоғары дозалардағы Микосистпен бір мезгілде қолдануға болмайды. Терфенадинді 400 мг-ден төмен дозалардағы Микосистпен бір мезгілде қолданған кезде науқасты қатаң бақылау қажет.
- Астемизол (СҮР 3А4 ферментінің субстраты). Астемизолдың артық дозалануында QT аралығының ұзаруы, torsade de points қоса жүректің ауыр аритмиялары немесе жүректің тоқтап қалуы қатар жүреді. Кейде жүрекке ауыр рекциясына (ықпалына етуіне) байланысты астемизолды Микосистпен біріктіріп қолдануға болмайды.
Микосистің метаболизміне әсер ететін препараттар
- Гидрохлортиазид. Дені сау еріктілерде гидрохлортиазид Микосистің плазмадағы қанығу деңгейін 40%-ға арттырды. Микосисті тиазидтік туындылармен бір мезгілде қолданған кезде осы фактыны ескеру керек, бірақ Микосистің дозасы мен қабылдау режимін өзгертудің қажеті жоқ.
- Рифампицин (СҮР450 ферментінің индукторы). Рифампицинмен ұзақ уақыт ем қабылдайтын науқастарға Микосистті қолданған кезде Микосистті сіңуінің қисығы астындағы көлем 25%-ға, ал жартылай шығарылу уақыты - 20%-ға азайды. Осы препараттарды біріктіріп қолданған кезде Микосистің дозасын ұлғайту қажет болуы мүмкін.
Микосисттің басқа препараттардың метаболизміне әсері
Микосист цитохром Р450 СҮР2С9 изоферментінің әсерін елеулі дәрежеде және СҮР 3А4 ферментінің әсерін аз дәрежеде бөгейді.
Осыған байланысты аталған өзара әрекеттестіктен басқа оларды Микосистпен біріктіріп қолданған кезде СҮР2С9 немесе СҮР3А4 ферменттерімен (мысалы, қаттауыш алкалоидтарымен, хинидинмен) метаболизденетін дәрілік заттардың қан плазмасындағы қанығу деңгейлерінің артқаны байқалуы мүмкін. Осы препараттарды біріктіріп қолданған кезде сақ болу және науқастарды бақылау керек.
Микосист препаратының жартылай шығарылу кезеңінің ұзақ болуына байланысты ферменттерге тежегіш әсері емдеу курсын тоқтатқаннан кейін де 4-5 күн байқалуы мүмкін.
- Алфентанил (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Микосист препаратының 400 мг және алфентанилдің 20 мкг/кг дозасын көктамырішіне біріктіріп енгізген кезде анфентанил сіңуінің қисығы астындағы көлем 50%-ға, ал клиренсі 55%-ға төмендеген, бұл сірә СҮР3А4 ферментінің бөгеуіне байланысты болуы мүмкін. Осы екі препаратты біріктіріп қолданған кезде олардың дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.
Амитриптиллинді Микосистпен біріктіріп қолданған кезде амитриптиллин концентрациясының жоғарылағаны және үшциклдік антидепрессанттармен бірге қолданғанда уыттылығы болғаны туралы бірқатар хабарлар бар. Микосисті және нортриптилинді (амитриптиллиннің белсенді метаболитін) біріктіріп енгізген кезде қан плазмасында нортриптилиннің артқаны байқалған. Амириптиллиннің уыттылық қаупіне байланысты амитриптиллин дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.
- Бензодиазепиндер (қысқа әсер ететін) (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
7,5 мг мидазоламды және 400 мг Микосисті ішке қабылдаған кезде сіңу астындағы қисық көлемі мен мидазоламның психомоторлы әсерінің елеулі ұлғаюы байқалған. 100 мг Микосисті және 0,25 мг триазоламды біріктіріп қолданғанда триазолам сіңуі астындағы қисық көлемі мен жартылай шығарылу көлемінің артқаны байқалған. Оны Микосистпен бірге қолданған кезде триазоламның едәуір айқын және ұзақ әсері байқалған.
Егер Микосист алған науқасқа бензодиазепиндер қолдану қажет болса, бензодиазепиндер дозасын төмендету туралы ойлану және науқастарды бақылау керек.
- Кальций өзекшелерінің бөгегіштері (кальций антагонистері) (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Кейбір кальций антагонистері, дигидропиридиндер туындылары (нифедипин, израпидин, никардипин, амлодипин мен фелодипин) СҮР3А4 ферментімен метаболизденеді. Ғылыми әдебиеттерде итраконазолды фелодипинмен, израпидинмен немесе нифедипинмен біріктіріп қолданғанда шеткергі ісінулер және кальций антагонистері концентрациясының артуы байқалған. Бұл өзара әрекеттесуі Микосисті кальций антагонистерімен қолданған кезде де байқалады.
- Целекоксиб (СҮР2С9 ферментінің субстраты)
200 мг целекоксиб пен 200 мг Микосистті біріктіріп қолданған бір клиникалық сынақта целекоксибтің ең жоғары концентрациясының 68-ға және қисық астындағы көлемнің 134-ға артқаны байқалған. Бұл өзара әрекеттестік СҮР2С9 ферменті әсерінің бөгелуімен және целекоксиб ыдырауының азаюынан байқалған. Осы препараттарды біріктіріп қолданғанда целекоксиб дозасын 50-ға төмендету қажет.
- Циклоспорин (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Жілік майы ауыстырылып қондырылған науқастарда 100 мг Микосистті қабылдау циклоспориннің қан плазмасындағы концентрациясын ықпал етпеген. Бүйрегі ауыстырылып қондырылған науқастарға 200 мл Микосистті қабылдау циклоспориннің қан плазмасындағы қанығу деңгейін ұлғайтты. Сондықтан препарат пен циклоспоринді біріктіріп тағайындағанда циклоспориннің қан плазмасындағы деңгейін ауық-ауық бақылау керек.
Диданозин мен Микосистті біріктіріп қодану диданозиннің фармкокинетикасына немесе тиімділігіне ықпал етпеді. Осыған қарамастан Микосисттің тиімділігін ауық-ауық бақылап отыру тиімсіз. Микосистпен жүргізілетін емдеу курсын диданозинді қолдануға дейін жүргізген дұрыс.
- Галофантрин (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
СҮР3А4 ферментін бөгейтін препараттар галофантрин ыдырауының бөгелуін туғызуы мүмкін.
- ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (СҮР2С9 немесе СҮР3А4 ферментінің субстраттары)
Препаратты СҮР3А4 ферментімен (мысалы, симвастатинмен, аторвастатинмен) немесе СҮР2С9 ферментімен (флувастатинмен) метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен біріктіріп қолданғанда миопатия қаупі артады. Флувастатиннің және Микосисттің өзара әрекеттестігіне байланысты флуваститннің қанығу-уақыт қисығы астындағы көлемі 200 артады. Препаратты ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен біріктіргенде сақ болу керек. Бұл жағдайда ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерінің дозасын төмендету ұсынылады. Миопатияның немесе қаңқа бұлшықеттері жедел некрозының (рабдомиолизінің) белгілерін анықтау үшін науқастарды бақылау және қан плазмасындағы креатининаза деңгейін тұрақты бақылау керек. Егер креатининкиназа деңгейі елеулі артса немесе миопатия мен рабдомиолиз белгілері байқалса, ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен емдеу курсын тоқтату керек.
- Ішке қабылданатын антикоагулянттар, кумарин туындылары (СҮР2С9 ферментінің субстараты)
Протромбиндік уақыт (өлшеулер бойынша 12) ұзаруы мүмкін, сондықтан протромбиндік уақытты ауық-ауық бақылау керек. Қадағалау бойынша қан кетулер (гематомалар, мұрыннан қан кетулер, асқазан-ішек қан кетулері, гематурия, мелена) байқалуы мүмкін.
- Лозартан (СҮР2С9 ферментінің субстараты)
Микосист көп дәрежеде ангиотензин ІІ рецепторының антагонизмі үшін жауапты лозартанның белсенді метаболитке айналуын тежейді. Лозартанды Микосистпен біріктіріп қолданғанда лозартанның концентрациясын арттырып белсенді метаболиттің қанығу деңгейін төмендетеді. Сондықтан осы препараттарды біріктіріп қолданған кезде науқастарды бақылау және артериялық қысымды ауық-ауық қадағалау керек.
- Ішке қабылдайтын контрацептивтік дәрілер
Денсаулығы жақсы әйелдерге зерттеу жүргізілгенде 50 мг Микосистті қабылдау әйелдердің қанындағы ішке қабылданатын біріктірілген контрацептивтердің деңгейіне әсер еткен жоқ.
Препараттың 200 мг тәуліктік мөлшері этинилэстрадиол мен левоноргестрел AUC-ын тиісінше 40%-ға және 24%-ға ұлғайтты. Осы зерттеулердің негізінде Микосисттің қайта қабылдануы ішке қабылданатын контрацептивтердің әсеріне ықпал етпейді.
- Фенитоин(СҮР2С ферментінің субстараты)
200 мг Микосистті және 250 мг фенитоинді көктамыр ішіне біріктіріп енгізгенде фенитоин қанығуы-уақыты астындағы қисық көлемінің 75%-ға, ал ең жоғарғы қанығу деңгейінің 128%-ға артқаны байқалған. Осы препараттарды біріктіріп тағайындау қажет болған кезде фенитоинннің деңгейін ұдайы бақылау және фенитоинның артық дозалануын болғызбау үшін оның дозасын төмендету керек.
- Преднизолон (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Бүйрегін ауыстырып салғаннан кейін преднизолон алған бір емделушіде Микосистпен үш айлық емді аяқтағаннан кейін Аддисон ауруының дағдарысы байқалған. Микосистті тоқтату СҮР3А4 ферменті белсендігінің жоғарылауын туғызған. Микосистпен және преднизолонмен ұзақ біріктірілген емдеу курсын алған науқастарда, Микосистті тоқтатқанда бүйрек үсті безі қабының жеткіліксіздігіне байланысты бақылауда ұстау керек.
- Рифабутин (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Микосистті және рифабутинді біріктіріп қолданған кезде рифабутиннің концентрациясы өседі. Рифабутин мен Микосист алған науқастарда увеиттің пайда болуы байқалады, сондықтан мұндай науқастарды ұдайы қадағалау керек.
- Диабетке қарсы ішке қабылданатын дәрілер, сульфонилмочевина туындылары (СҮР2С ферментінің субстраты)
Микосисті және сульфонилмочевина туындыларын (хлорпрамидті, глибенкламидті, глицинді және толбутамидті) денсаулығы жақсы еріктілерге біріктіріп қолданған кезде жартылай шығарылу кезеңінің ұзарғаны байқалған. Бұл препараттарды біріктіріп қолдануға болады, бірақ гипоглекимеияның өршу ықтималдығын ескеру керек.
- Такролимус сиролимус (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Такролимус пен Микосистті біріктіріп қолданған кезде такролимустың қан плазмасындағы қанығу деңгейінің ұлғаюы байқалған. Микосистті және сиролимуспен мұндай сынақтар жүргізілмегеніне қарамастан осындай өзара әрекеттестіктің болатынын болжауға болады. Нефроуыттылық белгілері байқалды. Микосист препаратымен және такролимуспен немесе сиролимуспен бір мезгілде емделетін науқастарды бақылау қажет.
Дәрілік заттардың плацебо-бақыланған зерттеулерінің барысында теофиллиннің плазмалық клиренсі 14 күн ішінде 200 мг-нан тағайындалғаннан кейін орта есеппен 18%-ға азайды. Теофиллиннің үлкен мөлшерлерін алатын науқастарды мұқият қадағалау талап етіледі, ал уытты әсер ету белгілері пайда болғанда теофиллиннің мөлшері төмендетілуге тиіс.
Микосист триметотрексаттың метаболизмін тежейді, бұл қан плазмасындағы триметотрексат қанығу деңгейінің артуын туындатады. Осы препараттарды біріктіріп қолдану қажет болған жағдайда триметотрексаттың деңгейін тұрақты бақылау және триметотрексат уыттылығын анықтау үшін науқасты тексеріп отыру керек.
Екі фармакокинетикалық зерттеуде, зидовудинмен біріктіріп қолданған кезде зидовудин қанығуы-уақыты қисығы астындағы көлемнің 20%-ға және 74%-ға ұлғаюы байқалған. Сондықтан қан плазмасындағы зидовудин деңгейін бақылау және дозасын өзгерту қажет.
Фармакодинамикалық өзара әрекеттестігі
QТ аралығы ұзаруын туғызатын препараттар: Жекелеген жағдайларда Микосисттің жүректің ауыр аритмияларын туғыза отырып, QТ аралығын ұзарту ықтималдығы байқалған. Сондықтан QТ аралығын ұзартатын препараттар қабылдайтын науқастарға Микосист препаратын қабылдауға болмайды.
Б амфотерацин: жануарларға жүргізілген in vitro және in vivo зерттеулер деректері бойынша азолдар мен Б амфотерацин арасында антагонизм байқалған, бірақ клиникалық мәні белгісіз. Микосисттің сіңуіне тамақтану да, циметидин де, антацидтік дәрілер де және сүйек кемігін ауыстырып салу алдындағы емделушінің бүкіл денесін сәуелендіру де ықпал етпеген.