Микосист в капсулах — инструкция по применению

  1. Farmed.kz
  2. Микосист
  3. Инструкция по применению микосиста в капсулах
Инструкция по применению микосиста в капсулах, описание действия препарата, показания к применению капсул микосиста, взаимодействие с другими лекарствами, применение микосиста (капсулы) при беременности. Инструкции: Микосист в растворе;
Торговое название: Микосист®
Международное название: Флуконазол
Лекарственная форма: Капсулы 50 мг, 100 мг, 150 мг
Показания к применению:
Атс классификация:
J Противомикробные средства для системного применения
J02 Противогрибковые средства для системного применения
J02A Противогрибковые средства для системного применения
J02A C Производные триазола
J02A C01 Флуконазол
Фарм. группа:
Противогрибковые препараты для системного использования. Триазола производные. Код АТС J02A C01
Условия хранения:
Хранить при температуре от +15 °C до +30 °C. Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения:
5 лет. Не использовать после истечения срока годности, указанного на упаковке.
Условия продажи: По рецепту
Описание:
Твердые непрозрачные желатиновые капсулы размером № 4 (Coni –Snap), с корпусом белого цвета (L500) и крышечкой светло-синего цвета (L 910) (для дозировки 50 мг).
Твердые непрозрачные желатиновые капсулы размером № 2 (Coni –Snap), с корпусом белого цвета (L500) и крышечкой бирюзового цвета (L 890) (для дозировки 100 мг).
Твердые непрозрачные желатиновые капсулы размером № 1 (Coni –Snap), с корпусом белого цвета (L 500) и крышечкой синего цвета (54.038) (для дозировки 150 мг).
Содержимое капсул – белый или почти белый порошок или плотная порошкообразная масса.

Содержимое инструкции:

Состав микосиста в капсулах

Одна капсула содержит
Бір капсуланың құрамында

Активное вещество микосиста

флуконазол 50, 100 или 150 мг
50, 100 немесе 150 мг флуконазол бар

Вспомогательные вещества в микосисте

кремния диоксид коллоидный, магния стеарат, тальк, повидон (PVP К-30), крахмал кукурузный, лактоза безводная

состав твёрдой желатиновой капсулы:
корпус: титана диоксид (Е 171), желатин
крышечка: индигокармин (E 132), титана диоксид (Е 171), желатин
кремнийдің коллоидты қостотығы, магний стеараты, тальк, повидон (PVP K-30), жүгері крахмалы, сусыз лактоза

қатты желатинді капсуланың құрамы:
корпусы: титанның қостотығы (Е171), желатин
қақпақшасы: индигокармин (Е 132), титанның қостотығы (Е171), желатин

Показания к применению капсул микосиста

Лечение
  • системный кандидоз (кандидемия, диссеминированный кандидоз эндокарда, в полости брюшины, органов дыхания, мочеполовой системы)
  • кандидоз кожи и слизистых оболочек: орофарингеальный, эзофагеальный, неинвазивный бронхо-пульмональный, уретрит, хронический атрофический кандидоз ротовой полости (молочница, вызванная зубным протезом), кандидозный вагинит, баланит
  • криптококковая инфекция органов дыхания, кожных покровов и слизистых оболочек, криптококковый менингит
  • криптококкоз или кандидоз, в том числе у больных в состоянии иммунной депрессии вследствие иммунносупрессивной, цитостатической терапии, трансплантации органов или лечения антибиотиками
  • отрубевидный лишай
  • микозы, вызванные дерматофитами (онихомикозы, микоз стоп, гладкой кожи, когда наружная терапия неэффективна)
  • эндемические микозы: кокцидиоидоз, паракокцидиоидоз, споротрихоз и гистоплазмоз
Профилактика
  • криптококковые инфекции у больных с ВИЧ-инфекцией и иммуннодефицитными состояниями другой этиологии
  • кандидоз слизистых оболочек у больных, получающих цитостатики или лучевую терапию (орофарингеальный кандидоз), рецидивирующие вагиниты, баланиты по 3 и более эпизодов в год
Емдеу
  • жүйелі кандидоза (кандидемияда, эндокардтың, іш перде қуысының, тыныс мүшелерінің, несеп-жыныс жүйесінің диссеменирленген кандидозында).
  • тері мен шырышты қабықтардың: орофарингеальді, эзофагеальді, инвазиялық емес бронхо-пульмональді кандидозында, уретритте, ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозында (тіс протезі туғызған уылуда), кандидоздық вагинитте, баланитте
  • тыныс мүшелерінің, тері жабындары мен шырышты қабықтардың криптококктық жұқпаларында, криптококктық менингитте
  • криптококкоздарда немесе кандидозда, оның ішінде иммунсупрессиялық, цитостатикалық ем, мүшелердің трансплантациясында немесе антибиотиктермен емдеу салдарынан болатын иммундық жабығу жай-күйлерінде
  • кебек тәрізді теміреткіде
  • дерматофиттер тудырған микоздарда (онихомикоздарда, табан, тегіс тері микоздарында сыртқа қолданылған ем тиімсіз)
  • эндемиялық микоздарда: кокцидиозда, паракокцидиозда, споротрихозда және гистоплазмозда
Алдын алуда:
  • АИВ-мен сырқат науқастарда және басқа этиологиядағы иммунтапшылық жағдайлары бар науқастардағы криптококктық жұқпаларда
  • цитостатиктер немесе сәуле емін алатын науқастардағы шырышты қабықтар кандидозында (орофарингеальдық кандидозда), қайталанатын вагиниттерде, жылына 3 немесе одан да көп көрініс беретін баланиттерде

Противопоказания микосиста в капсулах

  • повышенная чувствительность к любому из компонентов препарата и к другим производным триазола в анамнезе
  • одновременный прием с терфенадином, цисапридом, астемизолом
  • одновременный прием с препаратами, удлиняющими интервал QT (пимозид, хинидин)
  • тяжелые заболевания сердца
  • беременность и период лактации
  • детский и подростковый возраст до 18 лет
  • наследственная непереносимость глюкозы, лактозы, галактозы, синдром мальабсорбции
  • препараттың кез-келген компонентіне және сыртартқысында триазолдық басқадай туындыларына жоғары сезімталдықта
  • терфенадинмен, цисапридпен, астемизолмен бір мезгілде қабылдауға
  • QТ аралығын ұзартатын препараттармен (пимозидпен, хинидинмен) бір мезгілде қабылдауға
  • жүректің ауыр сырқатында
  • жүктілікте және лактация кезеңінде
  • балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге
  • глюкозаны, лактозаны, галактозаны тұқым қуалайтын көтере алмаушылықта, мальасорбция синдромында

Побочные действия капсул микосиста

Часто >1/100 – <1/10
  • головная боль
  • тошнота, рвота, боли в животе, диарея
  • кожные высыпания
  • повышение активности печеночных ферментов (АЛАТ, АСАТ, щелочной фосфатазы)
Не часто >1/1000 – <1/100
  • анемия, эозинофилия
  • нарушение вкуса, головокружение, снижение чувствительности, сонливость, судороги, тремор
  • сухость во рту, нарушение пищеварения, вздутие живота, запоры
  • холестаз, функциональные нарушения печени, желтуха, гепатит
  • кожный зуд, гипергидроз
  • мышечные боли
  • усталость, нарушение самочувствия, слабость, повышение температуры
  • повышение уровня билирубина
Редко >1/10000 – <1/1000
  • анафилактическая реакция, эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона
  • анорексия
  • бессонница
У ВИЧ-инфицированных больных побочные эффекты встречаются чаще (21 %), чем у других больных (13 %), однако, характер побочных эффектов схож.

Постмаркетинговые исследования
  • реакции гиперчувствительности (отек Квинке, токсический эпидермальный некролиз)
  • лейкопения (нейтропения и агранулоцитоз), тромбоцитопения
  • гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия, гипокалиемия
  • гепатит, лекарственное поражение печени
  • алопеция
Жиі >1/100 - <1/10
  • бас ауыруы
  • жүрек айнуы, құсу, іштің ауыруы, диарея
  • тері бөртпелері
  • бауыр ферменттері (АЛАТ, АСАТ, сілтілік фосфатаза) белсенділігінің көтерілуі
Жиі емес >1/1000 - <1/100
  • анемия, эозинофилия
  • дәм сезінудің бұзылуы, бас айналуы, сезімталдықтың төмендеуі, ұйқышылдық, құрысулар, діріл
  • ауыздың кеберсуі, ас қорытудың бұзылуы, іштің кебуі, іш қатулар
  • холестаз, бауырдың функциональдық бұзылуы, сары ауру, гепатит
  • тері қышымасы, гипергидроз
  • бұлшық еттің ауыруы
  • шаршау, көңіл күйдің нашарлауы, әлсіздік, температураның көтерілуі
  • билирубин деңгейінің жоғарылауы
Сирек >1/10000 - <1/1000
  • анафилактикалық реакция, эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы
  • анорексия
  • ұйқысыздық
Басқа науқастардағы көрініс беретін (13%) жағымсыз әсерлерімен салыстырғанда АИВ-жұқтырған науқастарда жағымсыз әсерлері жиірек (21%) кездеседі, алайда жағымсыз әсерлерінің сипаты ұқсас болады.

Маркетингтен кейінгі зерттеулер
  • асқын сезімталдық реакциялары (Квинке ісінуі, уытты эпидермальді некролиз)
  • лейкопения (нейтропения мен агранулоцитоз), тромбоцитопения
  • асқын холестеринемия, асқын глицеридемия, гипокалиемия
  • гепатит, бауырдың дәріден зақымдануы
  • алопеция

Особые указания к применению

В отдельных случаях при наличии тяжелого основного заболевания при применении Микосиста® отмечали тяжелую гепатотоксичность вплоть до летального исхода. Однако не удалось определить связь применяемой дозы препарата с продолжительностью терапии, с полом или возрастом больного. Гепатотоксический эффект Микосиста® обычно обратим после отмены терапии. У больных во время терапии Микосистом® могут быть изменения функциональных тестов печени, которые необходимо контролировать. Если продолжают терапию, то ожидаемую пользу от терапии необходимо сопоставлять с риском развития токсической печеночной недостаточности. При появлении признаков заболевания печени курс терапии препаратом необходимо прервать.

Перед началом курса терапии Микосистом® необходимо откорректировать электролитный дисбаланс (гипокалиемия, гипомагниемия, гипокальциемия).

У больных с приобретенным иммунным дефицитом чаще встречается тяжелая кожная реакция. При появлении сыпи, связанной с лечением поверхностной кожной грибковой инфекции, терапию Микосистом® надо прервать. В случае если сыпь появляется у больного, леченного от инвазивного или системного микоза, необходимо постоянно наблюдать за больным, а при появлении пузырчатых поражений кожи или разновидной экссудативной эритемы курс терапии препаратом надо прервать.

Если у больного, леченного от инвазивного кожного микоза, во время терапии появляется сыпь, необходимо наблюдать за больным, а при ухудшении клинической картины – распространении сыпи, курс терапии надо прервать.

Непереносимость лактозы
Капсулы содержат безводную лактозу, что необходимо иметь в виду при непереносимости лактозы:
Микосист капсулы 50 мг - 49,5 мг в одной капсуле,
Микосист капсулы 100 мг - 99,0 мг в одной капсуле,
Микосист капсулы 150 мг - 148,5 мг в одной капсуле.

У женщин в репродуктивном возрасте, при длительном курсе терапии, необходимо использовать надежный метод предупреждения беременности.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
При применении препарата требуется осторожность в управлении транспортными средствами или потенциально опасными механизмами.
Негізгі ауру ауыр болатын жекелеген жағдайларда Микосистті қолданған кезде өлім-жітімге дейін әкеп соғатын ауыр гепатоуыттылық байқалған. Алайда қолданылатын дозаның емдеу ұзақтығымен, науқастың жынысымен немесе жасымен байланыстылығын анықтау мүмкін болмады.

Микосисттің гепатоуыттылығы әдетте емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды. Микосиспен емдеу кезінде науқастарда бауыр функциональдық тестерінің өзгеруі мүмкін, оны бақылау қажет. Егер ем жалғастырылатын болса, емнен күтілетін пайданы бауырының уытты жеткіліксіздігімен салыстыру керек. Бауыр ауруларының белгілері пайда болған кезде препаратпен емдеу курсын тоқтату қажет.

Микосистпен емдеу курсын бастаудың алдында электролиттік тепе-теңдік бұзылуын (гипокалиемияны, гипомагниемияны, гипокальциемияны) түзету қажет.

Жүре пайда болған иммунтапшылығы бар науқастарда терінің ауыр реакциялары жиі кездеседі. Терінің беткейлік зеңдік жұқпасын емдеумен байланысты бөртпе пайда болғанда Микосистпен емдеуді тоқтату керек. Инвазиялық немесе жүйелі микоздан емделген науқаста бөртпе пайда болған жағдайда науқасты тұрақты бақылау, ал терінің күлбіреуікті зақымдануы немесе экссудатты эритеманың әр түрлері пайда болған кезде препаратпен емдеуді тоқтату керек.

Егер инвазиялық тері микозынан емделген науқасты емдеу кезінде бөртпе пайда болса, науқасты бақылау, ал клиникалық көрініс нашарлағанда - бөртпе таралған кезде емдеу курсын тоқтату керек.

Лактозаны көтере алмаушылық

Капсуланың құрамында:
50 мг микосист капсулалары - бір капсулада 49,5 мг,
100 мг микосист капсулалары - бір капсулада 99,0 мг,
150 мг микосист капсулалары - бір капсулада 148,5 мг сусыз лактоза бар, лактозаны көтере алмаушылықта мұны ескеру керек

Бала туатын жастағы әйелдер ұзақ емдеу курсы кезінде жүктіліктен қорғанудың сенімді құралдарын қолданулары керек.

Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқаруға әсер ету ерекшелігі
Препаратты қолдану кезінде көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқарғанда сақ болу қажет.

Дозировка и способ применения

Капсулы надо принимать целиком, с небольшим количеством воды, до или после еды.

Лечение можно начинать до получения результатов микобиологического или лабораторного исследования; в дальнейшем может возникнуть необходимость в подборе специфической фунгицидной терапии в соответствии с полученными результатами.

Суточная доза флуконазола зависит от вида инфекции и её тяжести. Лечение следует продолжать до полного исчезновения симптомов и нормализации лабораторных показателей. Исключение составляет острый кандидоз влагалища, для излечения которого достаточно разового приёма 150 мг Микосиста®. Преждевременное прекращение лечения приводит к рецидиву. Обычно криптококковый менингит и рецидивирующий орофарингеальный кандидоз у ВИЧ-инфицированных больных требуют длительного лечения.

Взрослым внутрь
  • начальная доза при кандидемии, диссеминированном и системном кандидозе составляет 400 мг в первый день, со второго дня 200-400 мг в день. В случае кандидоза, угрожающего жизни, суточная доза может достигать 800 мг, длительность лечения зависит от клинической картины;
  • при криптококковом менингите и криптококковых инфекциях другой локализации в первый день назначают 400 мг, затем 200-400 мг один раз в день не менее 6-8 недель;
  • при жизнеугрожающих инфекциях, вызванных Cryptococcus neoformans разовая доза может составлять 800 мг, продолжительность лечения зависит от клинического эффекта и результата посева культуры;
  • в целях предупреждения рецидива криптококкового менингита у больных с ВИЧ-инфекцией по окончании курса лечения следует перейти на ежедневный приём 200 мг Микосиста® длительное время;
  • при орофарингеальном кандидозе обычная суточная доза составляет 50-100 мг в течение 7-14 дней. При тяжёлых иммуннодефицитных состояниях препарат можно назначать более длительное время;
  • в случае атрофического кандидоза ротовой полости обычная доза составляет 50 мг в течение 14 дней при одновременном применении местных антисептиков;
  • при кандидозах слизистых оболочек другой локализации - эзофагите, неинвазивных бронхопульмональных инфекциях, уретрите обычная суточная доза – 50-100 мг, длительность лечения 14-30 дней;
  • при микозах стоп, туловища или голеней, вызванных дерматофитами, а так же при кандидозе кожи один раз в неделю назначают по 150 мг или ежедневно по 50 мг. Обычно, курс лечения составляет 2-4 недели, однако, при микозах стоп для лечения может потребоваться 6 недель;
  • для лечения отрубевидного лишая рекомендуемая суточная доза составляет 50 мг в течение 2-4 недель либо 300 мг один раз в неделю в течение 2 недель, на третьей неделе может потребоваться дополнительная одноразовая доза в 300 мг. В отдельных случаях бывает достаточно однократной дозы в 300-400 мг;
  • для лечения онихомикозов рекомендуется приём 150 мг один раз в неделю; лечение следует продолжать до тех пор, пока поражённая часть ногтя не будет полностью замещена здоровой. Обычно, для этого требуется 3-6 месяцев, для отрастания ногтевой пластинки большого пальца - 6-12 месяцев. Скорость роста ногтевой пластинки с возрастом замедляется;
  • лечение эндемических микозов (паракокцидиоидоз, гистоплазмоза, споротрихоза) в течение 1-2 лет по 200-400 мг в день;
  • для лечения кокцидиоидоза подбор дозы производится в индивидуальном порядке, курс лечения длится 1-2 года;
  • для лечения острого вагинального кандидоза назначается однократная пероральная доза в 150 мг;
  • в случае рецидивирующего вагинального кандидоза курс лечения следует повторить, т.е. в течение последующих 4-12 месяцев принимать по 150 мг препарата один раз в месяц;
  • для лечения кандидозного баланита внутрь назначается однократная доза в 150 мг;
  • с целью профилактики орофарингеального кандидоза больных ВИЧ-инфекцией по окончании курса лечения каждую неделю назначают по 150 мг препарата длительное время;
  • при состояниях иммунной супрессии профилактику кандидоза проводят ежедневными дозами по 50-400 мг. При повышенном риске системной инфекции, например в случае тяжёлой и продолжительной нейтропении, обычная доза составляет 400 мг. Препарат назначают за несколько дней до вероятного появления нейтропении, а после того, как число нейтрофилов возрастёт до 1000/мм³, продолжают лечение Микосистом® ещё в течение одной недели
При хронической почечной недостаточности

При нормальной функции почек назначают обычные дозы. При однодневном курсе лечения (в случае вагинального кандидоза) дозу не изменяют.

В остальных случаях лечение следует начать с насыщающей дозы, то есть с приёма внутрь 50-400 мг препарата, далее, при клиренсе креатинина > 50 мл/мин – обычная рекомендованная суточная доза.

При клиренсе креатинина < 50 мл/мин, обычную суточную дозу необходимо снизить вдвое, кратность приема 1 раз в день.

У больных на длительном гемодиализе – обычная рекомендуемая доза после каждого сеанса.
Капсулаларды тамақтануға дейін немесе одан кейін аздаған мөлшердегі сумен бүтіндей қабылдау керек.

Емдеуді микробиологиялық немесе зертханалық зерттеулер нәтижелері алынғанға дейін бастауға болады; одан әрі қарай алынған нәтижеге сәйкес спецификалық фунгицидті емді таңдау қажеттілігі туындауы мүмкін. Тәуліктік доза жұқпаның түрі мен оның ауырлығына байланысты болады. Емдеуді белгілер толық жойылып және зертханалық көрсеткіштер қалпына келгенге дейін жалғастыру керек. Жазылуы үшін Микосисті® 150 мг дозада бір рет қабылдау жеткілікті болатын қынаптың жедел кандидозы ерекшелік ретінде қарастырылады.

Әдетте, ЖИТС-мен сырқат науқастардағы криптококктық менингит пен орофарингеальдық кандидоз ұзақ емдеуді талап етеді.

Ересектерге ішке қабылдауға
  • кандидемияда, диссеменирленген және басқа жүйелік кандидоздарда бастапқы доза бірінші күні 400 мг, екінші күннен бастап күніне 200-400 мг құрайды. Өмірге қауіп төндіретін кандидоз жағдайында тәуліктік доза 800 мг-ға жеткізілуі мүмкін. Емдеу ұзақтығы клиникалық көрініске байланысты.
  • басқа шектелудегі криптококктық менингит пен криптококктық жұқпаларда алғашқы күні 400 мг, одан кейін кемінде 6-8 апта бойы күніне бір рет 200-400 мг тағайындалады.
  • Cryptococcus neoformans тудырған өмірге қауіпті жұқпалар кезінде бір реттік тәуліктік доза 800 мг құрауы мүмкін, емдеу ұзақтығы клиникалық әсерге және екпе өскіні нәтижесіне байланысты
  • АИВ-мен науқастарда криптококктық менингит қайталануының алдын алу мақсатында емдеу курсы аяқталғаннан кейін ұзақ уақыт бойы Микосистің® 200 мг дозасын күн сайын қабылдауға көшу керек.
  • Орофарингеальді кандидозда әдеттегі тәуліктік доза 7-14 күн ішінде 50-100 мг құрайды. Ауыр иммун тапшылығы жағдайларында препаратты едәуір ұзақ уақыт тағайындауға болады.
  • Ауыз қуысының атрофиялық кандидозында әдеттегі доза 14 күн ішінде, жергілікті антисептиктерді бір мезгілде қолдана отырып 50 мг құрайды
  • Басқа шектелудегі шырышты қабықтар кандидоздарында эзофагитте, инвазиялық емес бронхпульмональдық жұқпаларда, уретриттерде әдеттегі тәуліктік доза - 50-100 мг, емдеу ұзақтығы 14-30 күн.
  • дерматофиттер туғызған табан, тұла бой немесе балтырлар микоздарында, сондай-ақ тері кандидозында аптасына бір рет 150 мг-ден немесе күн сайын 50 мг-нан. Әдетте емдеу курсы 2-4 апта құрайды, алайда табан микоздарында емдеу үшін 6 апта қажет болуы мүмкін;
  • Кебек тәрізді теміреткіні емдеу үшін ұсынылатын тәуліктік доза 2-4 аптаның ішінде 50 мг, не екі аптаның ішінде аптасына бір рет 300 мг, үшінші аптада қосымша бір реттік 300 мг доза қажет болуы мүмкін. Жекелеген жағдайларда бір реттік 300-400 мг доза жеткілікті болады.
  • онихомикоздарды емдеу үшін аптасына бір рет 150 мг қабылдау ұсынылады; емдеуді тырнақтың зақымданған бөлігі сау тырнақпен толық ауыстырылғанға дейін жалғастыру керек. Әдетте, бұл үшін 3-6 ай, бас бармақтың тырнақ пластинкасының өсіп-жетілуі үшін едәуір ұзақ уақыт, 6-12 ай қажет. Тырнақ пластинкасының өсу жылдамдығы жасқа байланысты баяулайды.
  • эндемиялық микоздарды (паракокцидиоидомикозды, гистоплазмозды, споротрихозды) емдеу 1-2 жыл ішінде күніне 200-400 мг-нан жүргізіледі.
  • кокцидиоидозды емдеу үшін дозаны таңдау жекелей тәртіппен жүргізіледі, емдеу курсы 1-2 жылға созылады;
  • жедел қынаптық кандидозды емдеу үшін ішілетін бір реттік 150 мг доза тағайындалады.
  • қайталанатын қынаптық кандидоз жағдайында емдеу курсын қайталау қажет, яғни кейінгі 4-12 айдың ішінде препарат айына бір рет 150 мг-нан қабылданады.
  • кандидоздық баланитті емдеу үшін ішуге бір реттік 150 мг доза тағайындалады.
  • АИВ бар науқастарда орофарингеальдық кандидоздың алдын алу мақсатында емдеу курсы аяқталғаннан кейін әр апта сайын препарат 150 мг-нан тағайындалады;
  • иммундық супрессия жай-күйінде кандидоздың алдын алу күн сайынғы 50-400 мг-дық дозамен жүргізіледі. Жүйелі жұқпаның жоғары қаупі жағдайында, мысалы, ауыр және ұзақ нейтропения жағдайында әдеттегі доза 400 мг құрайды. Препаратты нейтропенияның ықтимал пайда болуына дейін бірнеше күн бұрын тағайындайды, ал нейтрофильдер саны 1000/мм3-дейін өскен соң Микосистпен® емдеу тағы да бір апта ішінде жалғастырылады
Созылмалы бүйрек жеткіліксіздігінде

Бүйрек қызметі қалыпты болғанда әдеттегі дозаларды тағайындайды. Емдеудің бір күндік курсында (қынаптық кандидоз жағдайында) дозаны өзгертпейді.

Қалған жағдайларда емдеуді қанықтыратын дозалардан, яғни препараттың 50-400 мг-ын ішу арқылы қолданудан бастау керек, әрі қарай креатинин клиренсі 50 мл/мин болғанда - әдетте ұсынылатын тәуліктік доза қолданылады. Креатинин клиренсі  50 мл/мин болғанда - әдетте ұсынылатын дозаны екі есе төмендету ұсынылады, қабылдау жиілігі күніне 1 рет.

Ұзақ гемодиализде жүрген науқастарға - әрбір сеанстан кейін әдетте ұсынылатын доза.

Взаимодействие с лекарствами

Микосист® противопоказано применять совместно со следующими препаратами:
  • Цисаприд (больных, которых одновременно лечили цисапридом и Микосистом®, отмечали нарушения деятельности сердечно-сосудистой
  • системы, включая приступы «torsade de pointes». Лицам, получившим Микосист®, применять цисаприд нельзя)
  • Терфенадин (при применении доз Микосиста® более 400 мг; субстрат фермента CYP 3A4). При совместном применении терфенадина и производных триазолов отмечались тяжелые нарушения ритма, которые сопровождались удлинением интервала QT, проводили испытание совместного действия терфенадина и Микосиста®. В испытании, в котором Микосист® применяли в дозе по 400 и 800 мг, доказали, что Микосист® в дозе по 400 мг и выше достоверно увеличивает концентрацию одновременно примененного терфенадина в плазме крови. Противопоказано применять терфенадин совместно с Микосистом® в дозе по 400 мг и выше. При совместном применении терфенадина с Микосистом® в дозе ниже 400 мг, необходимо строго наблюдать за больным.
  • Астемизол (субстрат фермента CYP 3A4). Передозировка астемизолом сопровождается удлинением интервала QT, с тяжелыми сердечными аритмиями, включая приступы «torsade de pointes» или с остановкой сердца. Совместное применение астемизола с Микосистом® противопоказано из-за возможности тяжелой, иногда смертельной побочной реакции на сердце.
Препараты, влияющие на метаболизм Микосиста®
  • Гидрохлоротиазид. У здоровых добровольцев, гидрохлоротиазид увеличивал концентрацию Микосиста® на 40 %. При совместном применении Микосиста® и производных тиазидов необходимо знать об этом эффекте, но нет необходимости в изменении дозы или режима приема Микосиста®.
  • Рифампицин (индуктор фермента CYP450). При применении Микосиста® у больных, получавших продолжительную терапию рифампицином, площадь под кривой всасывания Микосиста® снизилась на 25 %, период полусуществования снизился на 20 %. При совместном применении этих препаратов может стать необходимым увеличение дозы Микосиста®.
Действие Микосиста® на метаболизм других препаратов

Микосист® в значительной степени блокирует действие изофермента цитохрома P450 CYP 2C9 и в меньшей степени CYP 3A4.

Из-за этого, кроме перечисленных взаимодействий может наблюдаться увеличение концентрации в плазме крови других лекарств, которые метаболизируются ферментами CYP 2C9 или CYP 3A4 (например, алкалоиды спорыньи, хинидин), при совместном применении их с Микосистом®. Необходимо с осторожностью применять совместно эти препараты и наблюдать за больным.

Ингибирующее действие на ферменты из-за длительного периода полувыведения препарата Микосист® может наблюдаться еще 4-5 дней после прерывания курса терапии.
  • Алфентанил (субстрат фермента CYP 3A4)
При совместном введении 400 мг препарата Микосист® и 20 мкг/кг алфентанила, внутривенно, площадь под кривой всасывания алфентанила увеличивалась на 50 %, а клиренс снизился на 55 %, по вероятности из-за блокировки фермента CYP 3A4. При совместном применении этих двух препаратов может стать необходимым изменение дозы препаратов.
  • Амитриптилин
Имеется ряд сообщений о повышении концентрации амитриптилина, и о токсичности с трициклическими антидепрессантами, в случае, когда совместно применяли амитриптилин с Микосистом®. При совместном введении Микосиста® и нортриптилина (активный метаболит амитриптилина) отмечали увеличение нортриптилина в плазме крови. Из-за риска токсичности амитриптилина необходимо контролировать уровень амитриптилина в плазме крови и может стать необходимым изменение дозы амитриптилина.
  • Бензодиазепины (короткого времени действия) (субстрат фермента CYP 3A4)
При совместном пероральном применении 7,5 мг мидазолама и 400 мг Микосиста® отмечали значительное увеличение площади под кривой всасывания и психомоторные действия мидазолама. Совместное применение 100 мг Микосиста® и 0,25 мг триазолама увеличивало площадь под кривой триазолама и период полувыведения. Отмечали более выраженное и продолженное действие триазолама при совместном его применении с Микосистом®.

Если больному, получившему Микосист®, необходимо применять бензодиазепины, надо подумать о снижении дозы бензодиазепина и необходимо наблюдать за больным.
  • Блокаторы кальциевых каналов (антагонист кальция) (субстрат фермента CYP 3A4)
Некоторые антагонисты кальция, производные дигидропиридинов (нифедипин, израпидин, никардипин, амлодипин и фелодипин) метаболизируются ферментом CYP 3A4. В научной литературе сообщали о периферических отеках, и увеличении концентрации антагонистов кальция при совместном применении итраконазола с фелодипином, израпидином или с нифедипином. Это взаимодействие может наблюдаться также, при применении Микосиста® с антагонистами кальция.
  • Целекоксиб (субстрат фермента CYP 2C9)
В одном клиническом испытании, при совместном применении 200 мг целекоксиба и 200 мг Микоксиста® отмечали 68 % увеличение максимальной концентрации и 134 % увеличение площади под кривой целекоксиба. Это взаимодействие отмечалось из-за блокировки действия фермента CYP 2C9 и уменьшения расщепления целекоксиба. При совместном применении этих препаратов дозу целекоксиба необходимо снизить на 50 %.
  • Циклоспорин (субстрат фермента CYP 3A4)
У больных, после трансплантации костного мозга, прием 100 мг Микосиста® не влиял значительно на концентрацию циклоспорина в плазме крови. У больных после пересадки почек 200 мг Микосиста® увеличивали концентрацию цикоспорина в плазме крови. Поэтому при совместном применении препарата и циклоспорина целесообразно периодически контролировать уровень циклоспорина в плазме крови.
  • Диданозин
Совместное применение диданозина и Микосиста® не влияло на фармакокинетику или на эффективность диданозина. Несмотря на это целесообразно регулярно контролировать эффективность Микосиста®. Желательно провести курс терапии Микосистом® до применения диданозина.
  • Галофантрин (субстрат фермента CYP 3A4)
Препараты, блокирующие фермент CYP 3A4, могут привести к блокировке расщепления галофантрина.
  • Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы (субстрат фермента CYP 2C9 или CYP 3A4)
При совместном применении препарата с ингибиторами ГМГ-КоА-редуктазы, метаболизирующихся ферментом CYP 3A4 (например симвастатин, аторвастатин) или ферментом CYP 2C9 (флувастатин) увеличивается риск миопатии. В связи с взаимодействием флувастатина и Микосиста® площадь под кривой концентрации-времени флувастатина может увеличиваться на 200 %. Необходимо осторожно применять совместно препарат и ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы. В этом случае предлагается снизить дозу ингибитора ГМГ-КоА-редуктазы. Необходимо наблюдать за больными для обнаружения признаков миопатии или острого некроза скелетных мышц (рабдомиолиз) и регулярно контролировать уровень креатинкиназы в плазме крови. Курс терапии ингибитором ГМГ-КоА-редуктазы надо прервать, если уровень креатинкиназы значительно увеличивается или отмечаются признаки миопатии или рабдомиолиза.
  • Пероральные антикоагулянты, производные кумарина (субстрат фермента CYP 2C9)
Протромбиновое время может увеличиваться (по измерениям на 12 %), поэтому необходимо регулярно контролировать протромбиновое время. По наблюдениям могут отмечаться осложнения в виде кровотечений (гематомы, кровотечение из носа, желудочно-кишечные кровотечения, гематурия, мелена).
  • Лозартан (субстрат фермента CYP 2C9)
Микосист® тормозит превращение лозартана в активный метаболит, который в большой степени отвечает за антагонизм рецептора ангиотензина II. При совместном применении лозартана с Микосистом®, концентрация лозартана увеличивается, снижается концентрация активного метаболита. Поэтому при совместном применении этих препаратов, необходимо наблюдать за больными и регулярно контролировать артериальное давление.
  • Пероральные контрацептивные средства
При исследовании здоровых женщин прием 50 мг Микосиста® не влиял на уровень действующих веществ пероральных комбинированных контрацептивных средств.

200 мг препарата увеличивали площадь под кривой концентрации-времени (AUC) этинилэстрадиола и левоноргестрела на 40 и 24 %, соответственно. На основании этих исследований, повторные дозы Микосиста® не влияют на действие пероральных контрацептивных средств.
  • Фенитоин (субстрат фермента CYP 2C)
При совместном введении внутривенно 200 мг Микосиста® и 250 мг фенитоина отмечали увеличение площади под кривой концентрации-времени фенитоина на 75 %, а максимальную концентрацию на 128 %. При необходимости совместного применения этих препаратов уровень фенитоина надо регулярно контролировать и дозу фенитоина надо снижать во избежание передозировки фенитоина.
  • Преднизолон (субстрат фермента CYP 3A4)
У одного пациента, получавшего преднизолон после пересадки почки, отмечали кризис Аддисоновой болезни при завершении трехмесячной терапии Микосистом®. Отмена Микосиста®, вероятно, вызывала повышение активности фермента CYP 3A4. Больных, у которых проводят продолжительный совместный курс терапии Микосистом® и преднизолоном, при отмене Микосиста® держать под наблюдением из-за риска развития недостаточности коры надпочечников.
  • Рифабутин (субстрат фермента CYP 3A4)
При совместном применении Микосиста® и рифабутина концентрация рифабутина увеличивается. У больных, получавших совместно рифабутин и Микосист®, отмечали увеит, поэтому таких больных необходимо постоянно наблюдать.
  • Пероральные антидиабетические средства, производные сульфонилмочевины (субстрат фермента CYP 2C)
При совместном применении Микосиста® и производных сульфонилмочевины (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид и толбутамид) у здоровых добровольцев отмечали увеличение времени полувыведения. Эти препараты можно применять совместно, но надо учитывать возможность развития гипогликемии.
  • Такролимус и сиролимус (субстрат фермента CYP 3A4)
При совместном применении такролимуса и Микосиста® отмечали увеличение концентрации в плазме крови такролимуса и нефротоксичность. Несмотря на то, что с Микосистом® и сиролимусом не проводили такие испытания, можно предполагать подобные взаимодействия. Больных, которых одновременно лечат препаратом Микосист® и такролимусом или сиролимусом, необходимо наблюдать.
  • Теофиллин
В плацебо-контролируемых испытаниях совместного действия прием 200 мг Микосиста® в сутки в течение 14 дней снизил клиренс теофиллина на 18 %. Поэтому применение больших доз теофиллина совместно с Микосистом® требует наблюдения за больными, а при появлении признаков передозировки или токсичности теофиллина, дозу теофиллина снижают.
  • Триметрексат
Микосист® препятствует метаболизму триметрексата, что приводит к увеличению концентрации триметрексата в плазме крови. В случае необходимости совместного применения этих препаратов уровень триметрексата необходимо регулярно контролировать и обследовать больного на признаки токсичности триметрексата.
  • Зидовудин
В двух фармакокинетических испытаниях при совместном применении с зидовудином отмечали увеличение площади под кривой концентрации-времени зидовудина на 20 и 74 %. Поэтому рекомендуется контролировать уровнь зидовудина в плазме крови и менять его дозировку.

Фармакодинамическое взаимодействие

Препараты, вызывающие удлинение интервала QT: в отдельных случаях отмечали, что Микосист® может вызывать удлинение интервала QT, вызывая тяжелые аритмии сердца. Поэтому больным, принимающим препараты, удлиняющие интервал QT, нельзя принимать Микосист®.

Амфотерицин Б: по данным исследований in vitro и in vivo на животных наблюдается антагонизм между азолами и амфотерицином Б, но клиническое значение этого неизвестно.

На всасывание Микосиста® не влияли ни прием пищи, ни циметидин, ни антацидные средства и ни облучение всего тела у пациентов перед пересадкой костного мозга.
Микосистті келесі препарттармен біріктіріп қолдануға болмайды:
  • Цисаприд - Цисапридпен және Микосистпен бір мезгілде емделген емделушілерде ішінде torsade de points қоса жүрек-қан тамыр қызметінің бұзылуы орын алғаны байқалған. Микосист алатын емделушілерге цисаприд қолдануға болмайды.
  • Терфенадин (Микосистті 400 мг-дан астам дозаларда қолданғанда; СҮР 3А4 ферментінің субстраты). Терфенадин мен триазол туындыларын бір мезгілде қолданған кезде QT аралығының ұзаруына әкеп соғатын жүрек ырғағының ауыр бұзылулары пайда болатындықтан, терфенадиннің және Микосистің бірлесіп әсер етуіне сынақ жүргізілді. Микосистті 400 және 800 мг дозаларда қолданған сынақтарда 400 мг және одан да жоғары дозаларда Микосист бір мезгілде қолданылған терфенадиннің қан плазмасындағы қанығу деңгейін арттыратынын көрсетті. Терфенадинді 400 мг және одан да жоғары дозалардағы Микосистпен бір мезгілде қолдануға болмайды. Терфенадинді 400 мг-ден төмен дозалардағы Микосистпен бір мезгілде қолданған кезде науқасты қатаң бақылау қажет.
  • Астемизол (СҮР 3А4 ферментінің субстраты). Астемизолдың артық дозалануында QT аралығының ұзаруы, torsade de points қоса жүректің ауыр аритмиялары немесе жүректің тоқтап қалуы қатар жүреді. Кейде жүрекке ауыр рекциясына (ықпалына етуіне) байланысты астемизолды Микосистпен біріктіріп қолдануға болмайды.
Микосистің метаболизміне әсер ететін препараттар
  • Гидрохлортиазид. Дені сау еріктілерде гидрохлортиазид Микосистің плазмадағы қанығу деңгейін 40%-ға арттырды. Микосисті тиазидтік туындылармен бір мезгілде қолданған кезде осы фактыны ескеру керек, бірақ Микосистің дозасы мен қабылдау режимін өзгертудің қажеті жоқ.
  • Рифампицин (СҮР450 ферментінің индукторы). Рифампицинмен ұзақ уақыт ем қабылдайтын науқастарға Микосистті қолданған кезде Микосистті сіңуінің қисығы астындағы көлем 25%-ға, ал жартылай шығарылу уақыты - 20%-ға азайды. Осы препараттарды біріктіріп қолданған кезде Микосистің дозасын ұлғайту қажет болуы мүмкін.
Микосисттің басқа препараттардың метаболизміне әсері

Микосист цитохром Р450 СҮР2С9 изоферментінің әсерін елеулі дәрежеде және СҮР 3А4 ферментінің әсерін аз дәрежеде бөгейді.

Осыған байланысты аталған өзара әрекеттестіктен басқа оларды Микосистпен біріктіріп қолданған кезде СҮР2С9 немесе СҮР3А4 ферменттерімен (мысалы, қаттауыш алкалоидтарымен, хинидинмен) метаболизденетін дәрілік заттардың қан плазмасындағы қанығу деңгейлерінің артқаны байқалуы мүмкін. Осы препараттарды біріктіріп қолданған кезде сақ болу және науқастарды бақылау керек.

Микосист препаратының жартылай шығарылу кезеңінің ұзақ болуына байланысты ферменттерге тежегіш әсері емдеу курсын тоқтатқаннан кейін де 4-5 күн байқалуы мүмкін.
  • Алфентанил (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Микосист препаратының 400 мг және алфентанилдің 20 мкг/кг дозасын көктамырішіне біріктіріп енгізген кезде анфентанил сіңуінің қисығы астындағы көлем 50%-ға, ал клиренсі 55%-ға төмендеген, бұл сірә СҮР3А4 ферментінің бөгеуіне байланысты болуы мүмкін. Осы екі препаратты біріктіріп қолданған кезде олардың дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.
  • Амитриптиллин
Амитриптиллинді Микосистпен біріктіріп қолданған кезде амитриптиллин концентрациясының жоғарылағаны және үшциклдік антидепрессанттармен бірге қолданғанда уыттылығы болғаны туралы бірқатар хабарлар бар. Микосисті және нортриптилинді (амитриптиллиннің белсенді метаболитін) біріктіріп енгізген кезде қан плазмасында нортриптилиннің артқаны байқалған. Амириптиллиннің уыттылық қаупіне байланысты амитриптиллин дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.
  • Бензодиазепиндер (қысқа әсер ететін) (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
7,5 мг мидазоламды және 400 мг Микосисті ішке қабылдаған кезде сіңу астындағы қисық көлемі мен мидазоламның психомоторлы әсерінің елеулі ұлғаюы байқалған. 100 мг Микосисті және 0,25 мг триазоламды біріктіріп қолданғанда триазолам сіңуі астындағы қисық көлемі мен жартылай шығарылу көлемінің артқаны байқалған. Оны Микосистпен бірге қолданған кезде триазоламның едәуір айқын және ұзақ әсері байқалған.

Егер Микосист алған науқасқа бензодиазепиндер қолдану қажет болса, бензодиазепиндер дозасын төмендету туралы ойлану және науқастарды бақылау керек.
  • Кальций өзекшелерінің бөгегіштері (кальций антагонистері) (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Кейбір кальций антагонистері, дигидропиридиндер туындылары (нифедипин, израпидин, никардипин, амлодипин мен фелодипин) СҮР3А4 ферментімен метаболизденеді. Ғылыми әдебиеттерде итраконазолды фелодипинмен, израпидинмен немесе нифедипинмен біріктіріп қолданғанда шеткергі ісінулер және кальций антагонистері концентрациясының артуы байқалған. Бұл өзара әрекеттесуі Микосисті кальций антагонистерімен қолданған кезде де байқалады.
  • Целекоксиб (СҮР2С9 ферментінің субстраты)
200 мг целекоксиб пен 200 мг Микосистті біріктіріп қолданған бір клиникалық сынақта целекоксибтің ең жоғары концентрациясының 68-ға және қисық астындағы көлемнің 134-ға артқаны байқалған. Бұл өзара әрекеттестік СҮР2С9 ферменті әсерінің бөгелуімен және целекоксиб ыдырауының азаюынан байқалған. Осы препараттарды біріктіріп қолданғанда целекоксиб дозасын 50-ға төмендету қажет.
  • Циклоспорин (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Жілік майы ауыстырылып қондырылған науқастарда 100 мг Микосистті қабылдау циклоспориннің қан плазмасындағы концентрациясын ықпал етпеген. Бүйрегі ауыстырылып қондырылған науқастарға 200 мл Микосистті қабылдау циклоспориннің қан плазмасындағы қанығу деңгейін ұлғайтты. Сондықтан препарат пен циклоспоринді біріктіріп тағайындағанда циклоспориннің қан плазмасындағы деңгейін ауық-ауық бақылау керек.
  • Диданозин
Диданозин мен Микосистті біріктіріп қодану диданозиннің фармкокинетикасына немесе тиімділігіне ықпал етпеді. Осыған қарамастан Микосисттің тиімділігін ауық-ауық бақылап отыру тиімсіз. Микосистпен жүргізілетін емдеу курсын диданозинді қолдануға дейін жүргізген дұрыс.
  • Галофантрин (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
СҮР3А4 ферментін бөгейтін препараттар галофантрин ыдырауының бөгелуін туғызуы мүмкін.

  • ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (СҮР2С9 немесе СҮР3А4 ферментінің субстраттары)
Препаратты СҮР3А4 ферментімен (мысалы, симвастатинмен, аторвастатинмен) немесе СҮР2С9 ферментімен (флувастатинмен) метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен біріктіріп қолданғанда миопатия қаупі артады. Флувастатиннің және Микосисттің өзара әрекеттестігіне байланысты флуваститннің қанығу-уақыт қисығы астындағы көлемі 200 артады. Препаратты ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен біріктіргенде сақ болу керек. Бұл жағдайда ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерінің дозасын төмендету ұсынылады. Миопатияның немесе қаңқа бұлшықеттері жедел некрозының (рабдомиолизінің) белгілерін анықтау үшін науқастарды бақылау және қан плазмасындағы креатининаза деңгейін тұрақты бақылау керек. Егер креатининкиназа деңгейі елеулі артса немесе миопатия мен рабдомиолиз белгілері байқалса, ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен емдеу курсын тоқтату керек.
  • Ішке қабылданатын антикоагулянттар, кумарин туындылары (СҮР2С9 ферментінің субстараты)
Протромбиндік уақыт (өлшеулер бойынша 12) ұзаруы мүмкін, сондықтан протромбиндік уақытты ауық-ауық бақылау керек. Қадағалау бойынша қан кетулер (гематомалар, мұрыннан қан кетулер, асқазан-ішек қан кетулері, гематурия, мелена) байқалуы мүмкін.
  • Лозартан (СҮР2С9 ферментінің субстараты)
Микосист көп дәрежеде ангиотензин ІІ рецепторының антагонизмі үшін жауапты лозартанның белсенді метаболитке айналуын тежейді. Лозартанды Микосистпен біріктіріп қолданғанда лозартанның концентрациясын арттырып белсенді метаболиттің қанығу деңгейін төмендетеді. Сондықтан осы препараттарды біріктіріп қолданған кезде науқастарды бақылау және артериялық қысымды ауық-ауық қадағалау керек.
  • Ішке қабылдайтын контрацептивтік дәрілер
Денсаулығы жақсы әйелдерге зерттеу жүргізілгенде 50 мг Микосистті қабылдау әйелдердің қанындағы ішке қабылданатын біріктірілген контрацептивтердің деңгейіне әсер еткен жоқ.

Препараттың 200 мг тәуліктік мөлшері этинилэстрадиол мен левоноргестрел AUC-ын тиісінше 40%-ға және 24%-ға ұлғайтты. Осы зерттеулердің негізінде Микосисттің қайта қабылдануы ішке қабылданатын контрацептивтердің әсеріне ықпал етпейді.
  • Фенитоин(СҮР2С ферментінің субстараты)
200 мг Микосистті және 250 мг фенитоинді көктамыр ішіне біріктіріп енгізгенде фенитоин қанығуы-уақыты астындағы қисық көлемінің 75%-ға, ал ең жоғарғы қанығу деңгейінің 128%-ға артқаны байқалған. Осы препараттарды біріктіріп тағайындау қажет болған кезде фенитоинннің деңгейін ұдайы бақылау және фенитоинның артық дозалануын болғызбау үшін оның дозасын төмендету керек.
  • Преднизолон (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Бүйрегін ауыстырып салғаннан кейін преднизолон алған бір емделушіде Микосистпен үш айлық емді аяқтағаннан кейін Аддисон ауруының дағдарысы байқалған. Микосистті тоқтату СҮР3А4 ферменті белсендігінің жоғарылауын туғызған. Микосистпен және преднизолонмен ұзақ біріктірілген емдеу курсын алған науқастарда, Микосистті тоқтатқанда бүйрек үсті безі қабының жеткіліксіздігіне байланысты бақылауда ұстау керек.
  • Рифабутин (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Микосистті және рифабутинді біріктіріп қолданған кезде рифабутиннің концентрациясы өседі. Рифабутин мен Микосист алған науқастарда увеиттің пайда болуы байқалады, сондықтан мұндай науқастарды ұдайы қадағалау керек.
  • Диабетке қарсы ішке қабылданатын дәрілер, сульфонилмочевина туындылары (СҮР2С ферментінің субстраты)
Микосисті және сульфонилмочевина туындыларын (хлорпрамидті, глибенкламидті, глицинді және толбутамидті) денсаулығы жақсы еріктілерге біріктіріп қолданған кезде жартылай шығарылу кезеңінің ұзарғаны байқалған. Бұл препараттарды біріктіріп қолдануға болады, бірақ гипоглекимеияның өршу ықтималдығын ескеру керек.
  • Такролимус сиролимус (СҮР3А4 ферментінің субстраты)
Такролимус пен Микосистті біріктіріп қолданған кезде такролимустың қан плазмасындағы қанығу деңгейінің ұлғаюы байқалған. Микосистті және сиролимуспен мұндай сынақтар жүргізілмегеніне қарамастан осындай өзара әрекеттестіктің болатынын болжауға болады. Нефроуыттылық белгілері байқалды. Микосист препаратымен және такролимуспен немесе сиролимуспен бір мезгілде емделетін науқастарды бақылау қажет.
  • Теофиллин
Дәрілік заттардың плацебо-бақыланған зерттеулерінің барысында теофиллиннің плазмалық клиренсі 14 күн ішінде 200 мг-нан тағайындалғаннан кейін орта есеппен 18%-ға азайды. Теофиллиннің үлкен мөлшерлерін алатын науқастарды мұқият қадағалау талап етіледі, ал уытты әсер ету белгілері пайда болғанда теофиллиннің мөлшері төмендетілуге тиіс.
  • Триметотрексат
Микосист триметотрексаттың метаболизмін тежейді, бұл қан плазмасындағы триметотрексат қанығу деңгейінің артуын туындатады. Осы препараттарды біріктіріп қолдану қажет болған жағдайда триметотрексаттың деңгейін тұрақты бақылау және триметотрексат уыттылығын анықтау үшін науқасты тексеріп отыру керек.
  • Зидовудин
Екі фармакокинетикалық зерттеуде, зидовудинмен біріктіріп қолданған кезде зидовудин қанығуы-уақыты қисығы астындағы көлемнің 20%-ға және 74%-ға ұлғаюы байқалған. Сондықтан қан плазмасындағы зидовудин деңгейін бақылау және дозасын өзгерту қажет.

Фармакодинамикалық өзара әрекеттестігі

QТ аралығы ұзаруын туғызатын препараттар: Жекелеген жағдайларда Микосисттің жүректің ауыр аритмияларын туғыза отырып, QТ аралығын ұзарту ықтималдығы байқалған. Сондықтан QТ аралығын ұзартатын препараттар қабылдайтын науқастарға Микосист препаратын қабылдауға болмайды.

Б амфотерацин: жануарларға жүргізілген in vitro және in vivo зерттеулер деректері бойынша азолдар мен Б амфотерацин арасында антагонизм байқалған, бірақ клиникалық мәні белгісіз. Микосисттің сіңуіне тамақтану да, циметидин де, антацидтік дәрілер де және сүйек кемігін ауыстырып салу алдындағы емделушінің бүкіл денесін сәуелендіру де ықпал етпеген.

Передозировка микосистом в капсулах

Симптомы: тошнота, рвота, диарея, в тяжелых случаях – судороги.

Лечение: отмена препарата, промывание желудка, проведение симптоматической терапии. Форсированный диурез повышает степень элиминации через почки; трёхчасовой гемодиализ снижает концентрацию в плазме на 50%.
Белгілері: жүрек айнуы, құсу, диарея, ауыр жағдайларда – құрысулар.

Емдеу: препаратты тоқтату, асқазанды шаюы, белгісіне қарай ем жүргізу керек. Қарқынды диурез бүйрек арқылы шығарылу дәрежесін жоғарылатады; үш сағаттық гемодиализ плазмадағы қанығу деңгейін 50 арттырады.

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

После приёма внутрь флуконазол хорошо всасывается, биодоступность составляет 90%.

Через 1-2 часа после приёма внутрь достигает максимального уровня в плазме крови. Одновременный приём пищи не влияет на всасываемость препарата. Состояние 90%-ого равновесного насыщения наступает после приёма 4-5 одноразовых доз. В случае приёма двойной обычной дозы, концентрация в плазме крови достигает состояния 90%-го равновесного насыщения уже на второй день.

11-12% флуконазола связываются с белками плазмы. Флуконазол легко проникает в биологические жидкости. При грибковом менингите концентрация в спинномозговой жидкости составляет 80% от концентрации в крови. Концентрация флуконазола в слюне, мокроте и плазме здоровых добровольцев одинакова. Концентрация во всех слоях кожи превышает концентрацию в крови. В ходе ежедневного приёма 50 мг доз уровень флуконазола в роговом слое через 12 дней составляет 73 мкг/г, а через 7 дней после окончания лечения - 5,8 мкг/г. После двухнедельного курса, состоящего из еженедельного приёма 150 мг препарата, концентрация флуконазола в роговом слое составляет 23,4 мкг/г, а ещё через 7 дней - 7,1мкг/г.

При грибковых поражениях ногтей по окончании 4-месячного курса с еженедельными приёмами 150 мг доз концентрация флуконазола в здоровых ногтях добровольцев составляет 4,05 мкг/г, в то время как в поражённых - 1,8 мкг/г. Наличие флуконазола в ногтевых пластинках можно обнаружить и по истечении 6 месяцев с момента окончания терапии.

Период полувыведения составляет 30 часов, который при нарушении функции почек удлиняется.

Флуконазол выводится главным образом через почки, период полувыведения (Т1/2) - 30 часов, при этом в моче обнаруживается 80% препарата в неизменном состоянии и 11% в виде метаболитов. Клиренс флуконазола пропорционален клиренсу креатинина (КК). Фармакокинетика флуконазола существенно зависит от функционального состояния почек, при этом существует обратно пропорциональная зависимость между Т1/2 и КК. После гемодиализа в течение 3 ч концентрация в плазме крови флуконазола снижается на 50%.

Благодаря продолжительному периоду полувыведения, однократный приём препарата обеспечивает санацию вагинального кандидоза, а при некоторых других грибковых поражениях оказывается достаточным приём флуконазола один раз в неделю.
Ішке қабылдағаннан кейін флуконазол жақсы сіңеді, биожетімділігі 90 құрайды.

Ішке қабылдағаннан кейін 1-2 сағат өткен соң қан плазмасындағы ең жоғары деңгейіне жетеді. Тамақпен бір мезгілде қабылдануы препараттың сіңуіне әсер етпейді. 90-ға тең қанығу жай-күйі бір реттік 4-5 дозаны қабылданғаннан кейін басталады. Әдеттегі қос дозаны қабылдаған жағдайда қандағы концентрация деңгейіне екінші күннің өзінде ақ 90-ға тең қанығу жағдайына жетеді.

Флуконазолдың 11-12-ы плазма ақуыздарымен байланысады. Флуконазол биологиялық сұйықтықтарға жеңіл өтеді. Зеңдік менингитте жұлын сұйықтығындағы концентрациясы қандағы концентрацияның деңгейінің 80-ын құрайды. Флуконазолдың дені сау еріктілердің сілекейіндегі, қақырығы мен плазмасындағы қанығу деңгейі бірдей болады. Терінің барлық қабаттарындағы концентрация қандағы концентрациядан асып түседі. 50 мг мөлшерді күн сайын қабылдау барысында мүйізгек қабаттағы флуконазолдың деңгейі 12 күннен кейін 73 мкг/г, ал емдеу аяқталғаннан кейін 7 күн өткен соң - 5,8 мкг/г құрайды. Препараттың 150 мг-ын апта сайын қабылдаудан тұратын екі апталық курстан кейін мүйізгек қабаттағы флуконазолдың қанығу деңгейі 23,4 мкг/г, тағы да 7 күн өткеннен кейін - 7,1 мкг/г құрайды.

Апта сайын 150 мг дозалар қабылданатын 4 айлық курс аяқталғаннан кейін зеңдік зақымданулары бар тырнақтарда флуконазолдың концентрация - 1,8 мкг/г болғанда, тырнақтары сау еріктілер тырнақтарында 4,05 мкг/г құрайды. Емдеу аяқталған сәттен бастап 6 ай өткеннен кейін де тырнақ пластинкаларынан Флуконазолды болуын анықтауға болады.

Жартылай шығарылу кезеңі 30 сағатты құрайды, бүйрек қызметі бұзылғанда ол ұзарады.

Флуконазол негізінен бүйрек арқылы шығарылады, жартылай шығарылу кезеңі (Т½ ) -30 сағат, бұл орайда несепте препараттың 80-ы өзгермеген күйінде және 11-ы метаболиттер түрінде анықталады. Флуконазолдың клиренсі креатинин клиренсіне (КК) пропорционалды болады. Флуконазолдың фармакокинетикасы елеулі түрде бүйректің функционалдық жай-күйіне байланысты болады, бұл орайда Т1/2 және КК арасында кейбір пропорционал тәуелділік бар. Гемодиализден кейін 3 сағаттың ішінде флуконазолдың қан плазмасындағы концентрациясы 50-ға төмендейді.

Жартылай шығарылуының ұзақ кезеңі арқасында препаратты бір рет қабылдау қынаптық кандидоздың санациясын қамтамасыз етеді, ал кейбір зеңдік басқа зақымдануларда флуконазолды аптасына бір рет қабылдау жеткілікті болып табылады.

Фармакодинамика

Флуконазол – действующее вещество препарата Микосист® относится к триазолам и является противогрибковым препаратом системного действия. В чувствительных к нему грибах флуконазол блокирует цитохром Р450-зависимые энзимы, приводя к нарушению синтеза эргостерола в клеточных мембранах грибов.

Являясь противогрибковым средством широкого спектра действия, Микосист® эффективен при системных инфекциях, вызванных Candida и Cryptococcus neoformans. Проникая через гематоэнцефалический барьер, обеспечивает эффективное лечение внутричерепных инфекций.

Кроме того, эффективен против инфекций, вызванных Histoplasma capsulatum, Blastomyces dermatitidis, Coccidioides immitis (в том числе и интракраниальных инфекциях), а так же штаммами Microsporum и Trichophyton.

Микосист® эффективен при лечении эндемических инфекций, вызванных Blastomyces dermatitidis, Coccidioides immitis, включая и интракраниальные инфекции, а так же Histoplasma capsulatum с нормальным и компромитированным иммунитетом.

Candida krusei является резистентной к флуконазолу. 40 % Candida glabrata является первично резистентной к флуконазолу. Заболевания, вызванные аспергиллами нельзя лечить флуконазолом.

Для Микосиста® характерно специфическое взаимодействие с грибковым цитохромом Р450, поэтому 50 мг суточной дозы Микосиста® не влияет на концентрацию тестостерона взрослых мужчин и концентрацию стероидов у женщин детородного возраста.
Флуконазол - Микосист® әсер етуші заты болып табылады триазолдарға жатады және зеңдерге қарсы жүйелі әсер ететін препарат болып табылады. Оған сезімтал зеңдерде флуконазол зеңдердің жасушалық жарғақшаларында эргостерол синтезінің бұзылуын тудыра отырып, цитохром Р450 тәуелді энзимдерді бөгейді.

Зеңге қарсы әсер ету ауқымы кең дәрі бола отырып, флуконазол Candida мен Cryptococcus neoformans тудырған жүйелі жұқпаларда тиімді. Гематоэнцефальды кедергіден өте отырып, бас сүйек іші жұқпаларының тиімді емделуін қамтамасыз етеді.

Сонымен бірге Histoplasma capsulatum, Blastomyces dermatitidis, Coccidioides immitis (оның ішінде интракраниальдық жұқпаларда), сондай-ақ Microsporum мен Trichophyton штаммдары тудырған жұқпаларға қарсы тиімді.

Микосист® интракраниальды жұқпаларды, сондай-ақ қалыпты және компромитирленген иммунитеті барлардағы Histoplasma capsulatum-ді қоса алғанда Blastomyces dermatitidis, Coccidioides immitis туғызған эндемиялық жұқпаларда емдеуде тиімді болды. Candida krusei флуконазолға төзімді болады. 40 Candida glabrata флуконазолға төзімді бастапқыда төзімді. Аспергилдер туғызған ауруларды флуконазолмен емдеуге болмайды.

Микосист® үшін Р 450 зеңдік цитохромымен спецификалық өзара әрекеттестік тән, сондықтан Микосистің® 50 мг тәуліктік дозасы ересек еркектердегі тестостеронның және бала туу жасындағы әйелдердегі стероидтардың концентрациясына әсер етпейді.

Упаковка и форма выпуска

По 7 капсул (для дозировок 50 мг и 100 мг) или 1 капсуле (для дозировки 150 мг) помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой, лакированной. По 1 или 2 контурной упаковке (для дозировки 150 мг), по 4 контурные упаковки (для дозировки 100 мг), по 1 контурной упаковке (для дозировки 50 мг) помещают в картонную пачку вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках.
Лакталған алюминийлік фольгадан және поливинилхлоридті үлбірден жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 7 капсуладан (50 мг және 100 мг доза үшін) немесе 1 капсуладан (150 мг доза үшін). Бір пішінді қаптамадан (50 мг доза үшін), 1 немесе 2 пішінді қаптамадан (150 мг доза үшін), 4 пішінді қаптамадан (100 мг доза үшін) медицинада қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон пәшкеге салынған.
↑